شهروزه

شهروزه . [ ش َ زَ / زِ ] (اِ مرکب ) گدایی را گویند که هر روز بر دور یکی از محلات شهر و کوچه و بازار بگردد و گدایی کند. (برهان ) (از ناظم الاطباء) (جهانگیری ) (رشیدی ) (از انجمن آرا) (از آنندراج ) :
شاهیم نه شهروزه ، لعلیم نه بهروزه
عشقیم نه سرمستی ، مستیم نه از سیکی .

مولوی .