شهرگیر
لغتنامه دهخدا
شهرگیر. [ ش َ ] (اِخ ) نام سردار سپه اردشیر بابکان . (از ولف ) :
یکی مرد بد نام او شهرگیر
خردمند و سالار شاه اردشیر.
فرودآمد از دژ دوان اردشیر
پیاده بشد پیش او شهرگیر.
دوان دیدبان شد سوی شهرگیر
که پیروزگر گشت شاه اردشیر.
یکی مرد بد نام او شهرگیر
خردمند و سالار شاه اردشیر.
فردوسی .
فرودآمد از دژ دوان اردشیر
پیاده بشد پیش او شهرگیر.
فردوسی .
دوان دیدبان شد سوی شهرگیر
که پیروزگر گشت شاه اردشیر.
فردوسی .