شهریاران
لغتنامه دهخدا
شهریاران . [ ش َ ] (اِ) نوعی گوارش است : نافع است کبد و معده راو زرداب و مرةالسوداء را سود دارد و شکم براند... شیطرج هندی ، زنجبیل ... از هر یکی شش درهم و... از هر یک دوازده درهم ... همه را بکوبند و ببیزند و بعسل مصفی بسرشند. (یادداشت مؤلف ). رجوع به شهریاری شود.
