شهوة

شهوة. [ ش َهَْ وَ ] (ع مص ) دوست داشتن و خواستن کسی یا چیزی راو آرزومند وی گردیدن . ج ، شهوات . (منتهی الارب ). حرکةالنفس طلباً للملائم . (اقرب الموارد) (تعریفات ). || آرزومند کردن . (دهار) (المصادر زوزنی ). || (اِمص ، اِ) آرزو. (منتهی الارب ) (ترجمان علامه ٔ جرجانی ). آرزو و شوق نفس بطرف حصول لذت و منفعت . میل مفرط نفس به لذائذ. || گاه بر گرسنگی نیز اطلاق شود. (از بحر الجواهر) (از کشاف اصطلاحات الفنون ). جوع . (یادداشت مؤلف ). رجوع به شهوت شود.