شهوت پرستی
لغتنامه دهخدا
شهوت پرستی . [ ش َهَْ وَ پ َ رَ ] (حامص مرکب ) پیروی از شهوت نفسانی :
نشاط هر دو در شهوت پرستی
به شیر مست ماند از شیرمستی .
چو دانست استاد کآن تیزهوش
به شهوت پرستی برآورد جوش .
نشاط هر دو در شهوت پرستی
به شیر مست ماند از شیرمستی .
نظامی .
چو دانست استاد کآن تیزهوش
به شهوت پرستی برآورد جوش .
نظامی .