شواءةلغتنامه دهخداشواءة. [ ش ِ ءَ ] (ع اِ) قطعه ای از شواء. (از اقرب الموارد). یک قطعه گوشت کباب شده . (ناظم الاطباء). قطعه ای از بریانی . (مهذب الاسماء). و رجوع به شواء شود.
