شوائب

شوائب . [ ش َ ءِ ] (ع اِ) ج ِ شائبة. (منتهی الارب ). آمیزشها و آمیختگیها و آلودگیها. (غیاث اللغات ). اقذار. ادناس : شوائب کدورت از مشارع و مشارب آن مملکت برخاست . (ترجمه ٔ تاریخ یمینی ص 213). ما نیز در اقسام اسقام و نوائب اوصاب و شوائب ... مغرور و مسرور می باشیم . (ترجمه ٔ تاریخ یمینی ). شرعه ٔ ممالک او از شوائب کدورت صافی شد. (ترجمه ٔ تاریخ یمینی ). و رجوع به شائبه و شوایب شود.