شواصرهلغتنامه دهخداشواصره . [ ش َ ص َ رَ / رِ ] (اِ) ابومعاذ گوید آن گیاهی است که بوی آن به غایت خوش بو و رنگ او به زردی مایل باشد و بیشتر در نواحی رویدو آن نوعی از خار بود. (ترجمه ٔ صیدنه ٔ ابوریحان ).
