شوره ستان
لغت‌نامه دهخدا
شوره ستان . [ رَ / رِ س ِ ] (اِ مرکب ) شورستان :
نیست عجب گر شود از کلک تو
شوره ستان دل من بوستان .
چون زی مدینه آمده مهد رفیع تو
ز ابر عطات شوره ستان بوستان شده .
رجوع به شورسان و شورستان شود.
نیست عجب گر شود از کلک تو
شوره ستان دل من بوستان .
خاقانی .
چون زی مدینه آمده مهد رفیع تو
ز ابر عطات شوره ستان بوستان شده .
خاقانی .
رجوع به شورسان و شورستان شود.
