شور فتادن
لغتنامه دهخدا
شور فتادن . [ ف ِ / ف ُ دَ ] (مص مرکب ) فتنه و غوغا برپا شدن .
- شور فتادن در جهان ؛ کنایه از برپا شدن فتنه :
ای از تو فتاده در جهان شور
گوری دو سه کرده مونس گور.
- شور فتادن در جهان ؛ کنایه از برپا شدن فتنه :
ای از تو فتاده در جهان شور
گوری دو سه کرده مونس گور.
نظامی .