شوماللغتنامه دهخداشومال . (نف مرکب ) شوی مال . شومالنده . || (اِ مرکب ) ابزاری که بدان پارچه را جلا دهند. (فرهنگ فارسی معین ). || نفع و فایده و سودا. (ناظم الاطباء).
