شوکحةلغتنامه دهخداشوکحة. [ ش َ ک َ ح َ ] (ع اِ) در کلان بسته شده که در آن دروازه ای خرد باشد. (از منتهی الارب ). در کلان بسته شده که در آن دروازه ای کوچک باز شود. (ناظم الاطباء).
