شویان
لغتنامه دهخدا
شویان . (نف ، ق ) صفت بیان حالت از شستن . شوینده . در حال شستن :
ویشان ز بد گزاف گویان
خود را به سرشک دیده شویان .
|| (اِمص ) عمل شستن : خاج شویان . (یادداشت مؤلف ). || (اِ) شویندگان . (یادداشت مؤلف ).
ویشان ز بد گزاف گویان
خود را به سرشک دیده شویان .
نظامی .
|| (اِمص ) عمل شستن : خاج شویان . (یادداشت مؤلف ). || (اِ) شویندگان . (یادداشت مؤلف ).