شپوش
لغت‌نامه دهخدا
شپوش . [ ش َپ ْ پو ](اِ مرکب ) کلاه و طاقیه و تخفیفه را گویند. (برهان ).کلاه و سرپوش . پوشاک سر. (ناظم الاطباء) :
ای روز دو عالم را پوشیده کلاه تو
نامش به چه معنی تو شپوش نهادستی .
|| بالاپوش . (برهان ) (از ناظم الاطباء). || لحاف . (برهان ). || پلنگ پوش . || ملحفه و ملافه . (ناظم الاطباء). رجوع به شب پوش شود.
ای روز دو عالم را پوشیده کلاه تو
نامش به چه معنی تو شپوش نهادستی .
سنایی .
|| بالاپوش . (برهان ) (از ناظم الاطباء). || لحاف . (برهان ). || پلنگ پوش . || ملحفه و ملافه . (ناظم الاطباء). رجوع به شب پوش شود.
