شکائکلغتنامه دهخداشکائک .[ ش َ ءِ ] (ع اِ) ج ِ شَکیکة. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). ج ِ شکیکة، به معنی گروهی از مردم و راه . (از آنندراج ) (از اقرب الموارد). و رجوع به شکیکة شود.
