شکال گاهلغتنامه دهخداشکال گاه . [ ش ِ ] (اِ مرکب ) محل بستن پابند و شکال در دست و پای ستور. (ناظم الاطباء). حَوْشَب . (السامی فی الاسامی ). حوشب . آنجای از پای اسب و ستور که شکال بدان بندند. (یادداشت مؤلف ).
