شکم گرسنه
لغتنامه دهخدا
شکم گرسنه . [ ش ِ ک َ گ ُ رُ ن َ / ن ِ ] (ص مرکب ) که گرسنه باشد. که شکم خالی از غذا دارد. گرسنه شکم . ناشتا :
شکم گرسنه روز نیمی گذشت .
شکم گرسنه چند مردم بمرد
که انبار آسوده جانش ببرد.
به آرام دل خفتگان در بنه
چه دانند حال شکم گرسنه .
شکم گرسنه روز نیمی گذشت .
فردوسی .
شکم گرسنه چند مردم بمرد
که انبار آسوده جانش ببرد.
فردوسی .
به آرام دل خفتگان در بنه
چه دانند حال شکم گرسنه .
سعدی (بوستان ).