شیبةلغتنامه دهخداشیبة. [ ش َ ب َ ] (اِخ ) محمدبن یعقوب بن یوسف شیبانی نیشابوری ملقب به ابوعبداﷲ و معروف به ابن الاخرم . (250 - 344 هَ . ق .). صدرالمحدثین لقب داشت . او راست : مستخرج و مسند کبیر. (از اعلام زرکلی چ 2 ج 8 ص 17).
