شیحان

شیحان . [ ش َ ] (ع ص ) صاحب رشک و غیور. (منتهی الارب ). مرد غیور بسبب حذر بر ناموس خود. (از اقرب الموارد). || مرد برحذر و بیمناک .(منتهی الارب ). || اسب سخت نفس . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). || دراز از هر چیز.(منتهی الارب ). طویل . (از اقرب الموارد). || آنکه در دویدن نرمی کند. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). || مرد جد. (از اقرب الموارد).