شیح

شیح . [ ش َ ] (ع مص ) جد کردن در حاجت خود. (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). || احتراز کردن : شاح الرجل علی حاجته . (از منتهی الارب ). حذر کردن . (از اقرب الموارد).