شیراندازلغتنامه دهخداشیرانداز. [ اَ ] (نف مرکب ) پستانی که پر از شیر باشد و از آن قطره قطره شیر بچکد. (برهان ) (ناظم الاطباء). کنایه از پستان پرشیر است . (آنندراج ) (انجمن آرا).
