شیرخوردهلغتنامه دهخداشیرخورده . [ خوَرْ / خُرْ دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) نعت مفعولی از شیر خوردن . بچه ای که شیر از پستان مکیده است .- شیرپاک خورده ؛ طعنی قَدْح آمیز. (یادداشت مؤلف ).
