شیرخوریلغتنامه دهخداشیرخوری . [ خوَ / خ ُ ](حامص مرکب ) شیرخواری . شیر خوردن . عمل و صفت شیرخور. رجوع به شیرخور شود. || (اِ مرکب ) ظرف برای خوردن شیر. ظرفی که در آن شیر ریزند خوردن را. آوند یا بطری که از آن شیر خورند. (یادداشت مؤلف ).
