شیرینی خوران

شیرینی خوران . [ خوَ / خ ُ ] (اِمص مرکب ) شیرینی خوردن . مجلس جشن و سرور و شادمانی تشکیل دادن و در آن حضار را شیرینی قسمت نمودن . || مراسم نامزدی برپای داشتن عروس و داماد را پیش از آئین نکاح . شیرینی خوردن . (یادداشت مؤلف ) :
چو عقد گفتگو بستی دهانش
شدی جان صرف شیرینی خورانش .

سعید اشرف (از آنندراج ).

رجوع به شیرینی خوردن شود.