صاحب قرانی

صاحب قرانی . [ ح ِ ق ِ ] (حامص مرکب ) صفت صاحب قران :
بعمدا علی بن عمران به آخر
رسد زین ریاست به صاحب قرانی .

منوچهری .

زمین را مهیا به مالک رقابی
فلک را مسمی به صاحب قرانی .

فرخی .

صاحب دیوان استیفا که اهل فضل را
اندر او اهلیت صاحب قرانی بوده است .

سوزنی .

در نکویی چون عمادی از سخن
دعوی صاحب قرانی میکنی .

عمادی شهریاری .

مرکز دائره ٔ گیتی ستانی و مدار نقطه ٔ صاحب قرانی . (جامعالتواریخ رشیدی ).
رجوع به صاحب قران شود.