صاحب قران ثانی

صاحب قران ثانی . [ ح ِ ق ِ ن ِ ثا ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) پادشاهی که قریب رتبه ٔ تیمور رسیده باشد. (غیاث اللغات ).