صاعد

صاعد. [ ع ِ ] (اِخ ) ابن حسن ، مکنی به ابی العلاء. وی از مشاهیر پزشکان بود و در رحبه میزیست ، و هم در آنجا بسال 464 هَ . ق . کتابی کرد و آن را «التشویق الطبی » نامید. (قاموس الاعلام ترکی ).