صالحی هلالی

صالحی هلالی . [ ل ِ ی ِ هَِ ] (اِخ ) شمس الدین محمدبن نجم الدین بن محمد مکنی به ابوالفضائل دمشقی . کاتبی ادیب و شاعری شهیر است . مولد وی به سال 956 هَ . ق . به دمشق اتفاق افتاد و پس از فراگرفتن علوم ابتدائی به مکه رفت و نزد ابن حجر هیثمی فقه آموخت و پس از مرگ پدر به دمشق بازگشت و معانی و بیان را بر عماد حنفی و شهاب احمد مغربی و فقه را بر نور نسفی مصری ساکن دمشق تلمذ کرد و همواره در مدرسه ٔ عزیزیه منزوی بود، تا به سال 1008 به طرابلس شام شد و معلم محمد سیفی فرزند امیربن سیفا گردید و سپس به دمشق بازگشت و درآنجا به سال 1012 درگذشت . او راست : «سجع الحمام » درمدایح پیغمبر که در استانبول به سال 1298 چاپ شده . (معجم المطبوعات ص 1190) (ریحانة الادب ج 2 ص 454).