صالح

صالح . [ ل ِ ] (اِخ ) ابن ابی بکربن احمدبن عمر الاصیل ، ملقب به صلاح الدین و معروف به ابن السفاح المرداسی الشافعی . وی از حسن خط بهره داشت و او را شهامت و حشمتی بود و وجاهتی نزد حکام . پدر وی او را زنی زیبا و ثروتمند داد و صالح با وی به خوشی بزیست ، سپس زن از وی برنجید و نیکی های شوی او را سودی نداد و عاقبت شهرت یافت که آن زن وی را زهر خورانیده است و در جمادی 946 هَ . ق . درگذشت . مدفن او در سفاحیة است . (اعلام النبلاء ج 4 ص 521).