صبح دل
لغتنامه دهخدا
صبح دل . [ ص ُ دِ ] (ص مرکب ) مردم صاف دل و روشن ضمیر و متقی و پرهیزکار باشد. (برهان ) :
گفتمش ای صبحدل ، سکه ٔ کارم مبر
زرّ و سر اینک ز من ، سکه ٔ رخ برمتاب .
گفتمش ای صبحدل ، سکه ٔ کارم مبر
زرّ و سر اینک ز من ، سکه ٔ رخ برمتاب .
خاقانی .