صبرةلغتنامه دهخداصبرة. [ ص َ رَ ] (ع اِ) هر چه برهم نشسته باشد از سرگین و بول و بعر در حوض . (منتهی الارب ). || سختی سرمای زمستان . (اقرب الموارد). || وسط زمستان . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد).
