صخی ًلغتنامه دهخداصخی ً. [ ص َ خَن ْ ] (ع مص ) چرکین و ریمناک شدن جامه . (منتهی الارب ). || بگشادن آتش را. (منتهی الارب ). منتهی الارب هر دو مصدر را ناقص یائی ضبط کرده است . لیکن در قطرالمحیط بمعنی دوم از ناقص واوی آمده است نه یائی .
