صدف دهانی

صدف دهانی . [ ص َ دَ دَ ] (حامص مرکب ) دارای دهان همچون صدف بودن . دهان چون صدف داشتن . و در بیت زیر مقصود سخنان نغز و پرمعنی گفتن است :
چه سود ریزش باران وعظ بر سر خلق
که مرد را به ارادت صدف دهانی نیست .

سعدی .