صدمة

صدمة. [ ص َ م َ ] (ع اِ) مصیبت . (منتهی الارب ). و فی الحدیث : الصبر عند الصدمة الاولی ؛ ای الصبر یحمد عند اول الرزیة. (منتهی الارب ). || آسیب . گزند :
آسودگی مجوی که از صدمه ٔ اجل
کس را نداده اند برات مسلمی .

؟

رجوع به صدمت شود. || (اِمص ) برکندگی . (منتهی الارب ). آزردگی . || (مص ) سخت زدن . (مقدمه ٔ لغت میرسید شریف ). رجوع به صدمت شود. || یکبار راندن . (منتهی الارب ). || یک نوبت کوفتن دو چیز با هم . (غیاث اللغات ). || آسیب رساندن . (غیاث اللغات ). رجوع به صدمت شود.