صعدی
لغت‌نامه دهخدا
صعدی . [ ص َ] (اِخ ) محمدبن ابراهیم بن مسلم بطال مکنی به ابوعبداﷲ. وی به مصیصه فرود آمد و از علی بن مسلم هاشمی و محمدبن عقبةبن علقمه و اسحاق بن وهب علاف و محمدبن حمیدرازی و سمادبن سعیدبن خلف حدیث کند. وی بقصد حج به دمشق آمد. از او محمدبن سلیمان ربعی و حمزةبن محمد کنانی حافظ و جز آن دو روایت کنند. (معجم البلدان ).
