صعلکةلغتنامه دهخداصعلکة. [ ص َ ل َ ک َ ] (ع مص ) درویش کردن کسی را. || سر ساختن برای اشکنه و برآوردن سر آن را. (منتهی الارب ): صعلک الثریدة؛ جعل لها رأساً و رفع رأسها. (اقرب الموارد). || فربه کردن تره ، شتران را. (منتهی الارب ).
