صغری

صغری .[ ص ُ را ] (ع ن تف ) تأنیث اصغر. (منتهی الارب ). زن کوچکتر و هر شی ٔ مؤنث که کوچک باشد. (غیاث اللغات ). خردتر. کوچک تر. صغیرتر : بر وجود خویش که عالمی صغری است اندیشه گماشت که این نقش که گماشت ؟ (ترجمه ٔ تاریخ یمینی ). || (اِ) در اصطلاح اهل منطق قضیه ای است که اصغر در آن باشد. یکی از دو مقدمتین شامل اصغر. رجوع به قضیه و رجوع به اصغر شود.
- غیبت صغری ؛ در نزد شیعه ٔ اثناعشریه بر مدتی قریب هفتاد و چهار سال گفته میشود که امام دوازدهم آنان محمدبن الحسن العسکری از دیده ها ناپدید گشت ودر این مدت چهار تن بنام عثمان بن سعید عمروی ، محمدبن عثمان ، حسین بن روح ، علی بن محمد سمری که سفرای وی هستند، واسطه ٔ او و مردم بودند و پس از مرگ علی بن محمد سمری دیگر نایبی از جانب امام تعیین نشد. لاجرم شیعیان از سال 329 هجری به بعد را که سال مرگ علی بن محمد سمری است غیبت کبری نامند برابر آن هفتاد و چهار سال که غیبت صغری است . (تلخیص از منتهی الاَّمال ). نقل صاحب منتهی الاَّمال در تحدید مدت غیبت صغری در صورتی صحیح است که آغاز غیبت صغری را از سال تولد امام عصر یعنی سال 255 بدانیم ولی باید دانست که امام حسن عسکری به سال 260 هَ . ق . درگذشته است و در فاصله ٔ این پنج سال جمعی از اصحاب امام حسن عسکری امام عصر را در خانه ٔ پدر و نزد او دیده اند، بنابراین اگر غیبت صغری را بدان معنی که ذکر شد تفسیر کنیم می بایست آغاز آن را از سال 260 یعنی سال وفات امام حسن عسکری (ع ) بدانیم پس مدت غیبت صغری مجموعاً شصت و نه و یا شصت و هشت سال خواهد بود. رجوع به غیبت صغری و رجوع به مهدی شود.