صفاح

صفاح .[ ص ِ ] (اِخ ) موضعی است بین حنین و انصاب حرم بر جانب چپ آنکه از مشاش به مکه درآید و فرزدق ، حسین بن علی را در طریق عراق در آنجا دیده و گوید :
لقیت الحسین بأرض الصفاح
علیه الیلامق والدرق ...
و ابن مقبل راست در مرثیه ٔ عثمان بن عفان :
فنعف وداع فالصفاح فمکة
فلیس بها اِلا دماءُ و محرب .

(معجم البلدان ).