صفن

صفن . [ ص َ / ص َ ف َ ] (ع اِ) پوست خایه ٔ مردم . (منتهی الارب ). پوست خایه . (مهذب الاسماء). جلد بیضة الانثیان و هی کیس الانثیین . (بحرالجواهر). || خنور چرمین . (منتهی الارب ). || ریه ٔ شتر که بوقت بانگ و مستی از دهن بیرون آرد. (منتهی الارب ). شقشقة. رجوع به صفنة شود.