صقعاءلغتنامه دهخداصقعاء. [ ص َ ] (ع ص ، اِ) تأنیث اصقع است که جانور سرسپید باشد. (منتهی الارب ). عقاب سرسفید. (مهذب الاسماء). || آفتاب . (منتهی الارب ).
