صنوبرفکن

صنوبرفکن . [ ص َ / ص ِ ن َ / نُو ب َ ف َ / ف ِ ک َ ] (نف مرکب ) فکننده ٔ صنوبر. افکننده ٔ صنوبر. از پا دراندازنده ٔ صنوبر. || معشوق که قامتش در موزونی به از صنوبر است :
به دو نرگس به دو سنبل به دو گل
بر سر سرو صنوبرفکنت .

خاقانی .