صهب السباللغتنامه دهخداصهب السبال . [ ص ُ هَُ بُس ْ س ِ ](ع ص مرکب ، اِ مرکب ) دشمنان که بروتهای ایشان اصهب بوده باشد. (منتهی الارب ). دشمنان . (اقرب الموارد).
