صهروج الامعاء
لغت‌نامه دهخدا
صهروج الامعاء. [ ص َ جُل ْ اَ ] (ع اِ مرکب ) صهروج روده . در ذخیره ٔ خوارزمشاهی آرد: صهروج الامعاء غشاء مخاطی و آن رطوبتی است لزج در امعاء که سطح آنرا پوشانیده است تا درشتی ثقل و تیزی اخلاط را که بر وی میگذرد از وی بازدارد و آنرا زود دفع کند و بلغزاند. (ذخیره ٔ خوارزمشاهی ).
