صواف

صواف . [ ص َ واف ف / ص َ ] (ع ص ، اِ) ج ِ صافَّة. (منتهی الارب ). گاوان و اسبان و شتران تیزرو که بر سه پا استند. (غیاث اللغات ). رجوع به صافَّه شود. || گفته اند شترانی که برای قربانی استاده باشند. (غیاث اللغات ). || ج ِ صاف ، صف کشنده :
پای ظاهر در صف مسجد صواف
پای معنی فوق گردون در طواف .

مولوی .