صول

صول . [ ص َ ] (ع مص ) حمله کردن بر حریف خود و زیادتی نمودن . (منتهی الارب ). حمله بردن . (تاج المصادر بیهقی ) (مصادر زوزنی ) (دهار) :
صدهزاران گور ده شاخ ودلیر
چون عدم باشد به پیش صول شیر.

مولوی .

|| کشتن کسی را. || راندن خر ماده یا گله ٔ خر کره را. || برجستن بر چیزی . || اندازه کرده شدن برای کسی . (منتهی الارب ).