صیام
لغت‌نامه دهخدا
صیام . (ع مص ) روزه داشتن . (تاج المصادر بیهقی )(ترجمان علامه ٔ جرجانی ) (دهار). || (اِ) ج ِ صوم . (غیاث اللغات ). رجوع به صوم شود :
تا نپذیردت ز تو زی خدای
نیست پذیرفته صلاة و صیام .
نزد خداوند عرش باد مقبول
طاعت خیر تو و صیام و قیامت .
از جسم بهترین حرکاتی صلاة بین
وز نفس بهترین سکناتی صیام دان .
نی تراهر شب مناجات و قیام
نی ترا در روزه پرهیز و صیام .
|| ج ِ صائم . (منتهی الارب ). رجوع به صائم شود.
- عید صیام ؛ عید رمضان . روز اول شوال :
عید قربان بر او مبارک باد
هم بر آنسان که بود عید صیام .
حافظ منشین بی می و معشوق زمانی
کایام گل و یاسمن و عید صیام است .
- ماه صیام ؛ مه صیام . شهر رمضان . ماه رمضان . ماهی که در آن روزه داشتن واجب است مسلمانان را :
گر در مه صیام شودخوانده این مدیح
بر تو بخیر باد مدیح و مه صیام .
جاهش ز دهر چون مه عید از صف نجوم
ذاتش ز خلق چون شب قدر از مه صیام .
خجسته باد و مبارک قدوم ماه صیام
بر اولیا و احبای شهریار انام .
تا نپذیردت ز تو زی خدای
نیست پذیرفته صلاة و صیام .
ناصرخسرو.
نزد خداوند عرش باد مقبول
طاعت خیر تو و صیام و قیامت .
مسعودسعد.
از جسم بهترین حرکاتی صلاة بین
وز نفس بهترین سکناتی صیام دان .
خاقانی .
نی تراهر شب مناجات و قیام
نی ترا در روزه پرهیز و صیام .
مولوی .
|| ج ِ صائم . (منتهی الارب ). رجوع به صائم شود.
- عید صیام ؛ عید رمضان . روز اول شوال :
عید قربان بر او مبارک باد
هم بر آنسان که بود عید صیام .
فرخی .
حافظ منشین بی می و معشوق زمانی
کایام گل و یاسمن و عید صیام است .
حافظ.
- ماه صیام ؛ مه صیام . شهر رمضان . ماه رمضان . ماهی که در آن روزه داشتن واجب است مسلمانان را :
گر در مه صیام شودخوانده این مدیح
بر تو بخیر باد مدیح و مه صیام .
سوزنی .
جاهش ز دهر چون مه عید از صف نجوم
ذاتش ز خلق چون شب قدر از مه صیام .
خاقانی .
خجسته باد و مبارک قدوم ماه صیام
بر اولیا و احبای شهریار انام .
نزاری قهستانی .
