صیدلانی
لغتنامه دهخدا
صیدلانی . [ ص َ دَ ] (اِخ ) تخلص شاعری باستانی است ودر لغت فرس اسدی به بیت ذیل او استشهاد کرده است :
چو روشن شد انگور همچون چراغ
بکردند انگور هولک بباغ .
چو روشن شد انگور همچون چراغ
بکردند انگور هولک بباغ .
(لغت فرس چ اقبال ص 303).