صیصاءلغتنامه دهخداصیصاء. (ع اِ) صیص . (منتهی الارب ). غوره ٔ خرما که آن را دانه نبود. (المعرب ص 217). || دانه ٔ حنظل بی مغز. (منتهی الارب ). پوست تخم حنظل . (مهذب الاسماء).