صیقل خوردن
لغتنامه دهخدا
صیقل خوردن . [ ص َ / ص ِ ق َ خوَرْ / خُرْ دَ ] (مص مرکب ) جلا یافتن . زدوده شدن . روشن شدن :
صیقل رخ تو تا ز می ناب میخورد
آیینه پیچ و تاب چوگرداب میخورد.
گر نخورد دیده ٔ اهل نظر
صیقل حیرت ز تماشا چه حظ.
صیقل رخ تو تا ز می ناب میخورد
آیینه پیچ و تاب چوگرداب میخورد.
مفید بلخی (از آنندراج ).
گر نخورد دیده ٔ اهل نظر
صیقل حیرت ز تماشا چه حظ.
ظهوری (از آنندراج ).