ضاربةلغتنامه دهخداضاربة. [ رِ ب َ ] (ع ص ) تأنیث ضارب . || شب تاریک . || آن اشتر که لگد زند دوشنده را. (مهذب الاسماء).- عروق ضاربة ؛ رگها که نبضان دارد. و رجوع به ضارب شود.
